اگر قرار باشد شبیه سازی جهنم صورت گیرد بهتر است بخش ویژه ای برای مسئولان طراحی شود؛ بخشی که در آن ابزارهایی مانند سیخ‌های داغ و قیر مذاب به نمایش گذاشته شوند تا آن‌ها در اتاق‌های خود با تأمل بیشتر در رفتارهایشان فرصتی برای بازنگری در عملکرد خود داشته باشند. شاید در چنین شرایطی جهنمی که مردم هر روز در آن زندگی می‌کنند روزی به بهشتی واقعی تبدیل شود.

شما در عین حالی که دم از حقوق زنان میزنید، در مقابل ظلمی که این روزها به زنان مقاومی چون مهدیه اسفندیاری می‌شود، آن‌هم تنها به جرم حمایت از حق‌ترین جبهه‌ی این روزهای عالم، سکوت می‌کنید و به خفقان موجود در جامعه سینمایی کشور دامن می‌زنید. تنها به این دلیل که نمی‌خواهید در برابر غربی که در رویاهایتان ساخته‌اید بایستید. این مسئله نشان از آن دارد که شما تهی از معنا و آرمان هستید و آزادی‌خواهی‌تان نیز تنها شعاری بیش نیست. حال بماند که خود تحقیری اخیرتان در همین جشنواره نیز آن‌هم در میان غریبگان، خود ضامنی است بر همین گفتار!

به گزارش خبرنگار کف دانشگاه، در تاریخ هفت اردیبهشت ۱۴۰۴ نامه‌ای منتسب به حسین صادقی، استاد درس علوم تشریحی دانشگاه علوم‌پزشکی اصفهان منتشر شد. وی در این نامه از معاونت فرهنگی دانشگاه درخواست کرد نسبت به عدم پذیرش دانشجویان خانم با پوشش نامناسب همراهی کنند. صادقی همچنین ذکر کرد؛ برای این‌که آزادی عمل از دانشجویان […]

شهیدان خلیج‌فارس از هویزه تا خرمشهر، از نفتکش‌ها تا دفاع از جزایر ایرانی، گواهان زنده‌ی این حقیقتند که خلیج‌فارس تا ابد فارس خواهد ماند. - هرگونه تحریف در نام این آبراه، توهین به خون هزاران شهید است که برای حفاظت از این خاک و دریا جانفشانی کردند. - همان‌گونه که در جنگ تحمیلی، دشمن را به زانو درآوردیم، امروز نیز با غیرت جوانان انقلابی، هر ادعای جعلی را خنثی خواهیم کرد. به دنیا هشدار می‌دهیم: خون شهیدان، پشتوانه‌ی این خط قرمز ملی است و ما وارثان این شهیدان، اجازه‌ی کوچک‌ترین خدشه‌ای به غرور و هویت ایران اسلامی را نخواهیم داد.

خلیج فارس، این میراث گرانبها و کهن، نه تنها یک نام جغرافیایی، بلکه نشانی از هویت تاریخی و فرهنگی ملت ایران است. هر تلاشی برای تغییر این نام، نه تنها بی‌احترامی به حقایق تاریخی، بلکه نشانه‌ای از رویکردی ستیزه‌جویانه و تحریف‌آمیز است. اقدام اخیر رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا در استفاده از نامی جعلی برای این پهنه آبی، نمایانگر ناآگاهی یا بی‌توجهی عمدی به واقعیت‌های تاریخی است.

اگر دانشکده‌های مختلف با مشکلات عدیده صنفی و بعضا آموزشی مواجه‌اند، دلیل آن فقدان یک قوه‌ی متمرکز مدیریتی در راس امور است. نمی‌توان دانشگاه را با تصمیمات موقتی اداره و کرد و توقع نتایجی بهتر از این داشت.

پس از گذشت چهل سال از شروع جنگ این امتحان بزرگ ماست که نام و یاد این شهدا را زنده نگه داریم. این وظیفه تک تک مسلمین و مسئولین حکومت اسلامی است که از الگو های این انقلاب حفاظت کرده و در راستان ترویج مکتب آنها بکوشند. با این حال در سایه بی توجهی معاونت ها و کارگروه های فرهنگی استانداری استان مرکزی و شهرداری اراک، عده ای معلوم الحال دست به جسارت زده و قبور شهدای گمنام نورالشهدا را تخریب کرده اند. بی تفاوتی مسئولان نسبت به این موضوع دهن کجی به غیور مردانی است که جان خود را برای امنیت ما فدا کرده اند. انتظار میرود تا مسئولان مربوطه ضمن ترمیم قبور و برگزاری مراسم گرامیداشت این شهیدان، با چنین جسارت کنندگانی به شدت برخورد کنند.

دانشگاه قرار بود پایگاه تحول باشد نه محلی برای عبور بی سروصدای نسل جوان اگر امروز دانشجوی ما سیاست را نشناسد، فردا چطور باید از انقلابش دفاع کند؟ آگاه سازی دانشجو تجملاتی نیست؛ رسالتی است که با آن انقلاب زنده مانده نگذاریم صنعتی تبریز از دانشگاه انقلابی به خوابگاه بی خبری تبدیل شود. هنوز هم میشود ایستاد اگر به روشنی راه شهدا و عقلانیت انقلابی برگردیم.

نگاه ما به نیروی انسانی به عنوان عامل محرک تحولات اجتماعی و عامل پیشرفت جامعه باید یک نگاه بلند مدت باشد و ما برای گذر از بحران جدی در حوزه منابع انسانی نیازمند برنامه ای جامع هستیم و این سیاست های کوتاه مدت و سطحی جز ضربه ای بر پیکره نظام تعلیم و تربیت نخواهد بود.

در دنیای علم، آیا باید برای نشان دادن دستاوردها، به تجملات روی آورد یا با سادگی و صداقت، ارزش واقعی علم را هم نیز میتوان به نمایش گذاشت؟ بیایید به جای زرق و برق دادن در ارائه پایان نامه ها ، بر عمق و معنا تمرکز کنیم؛ شاید در این مسیر، حقیقت علم بیشتر درخشان شود. ما بر این باوریم که تحصیل علم باید در خدمت به جامعه باشد و هرگونه هزینه‌های غیرضروری باید به حداقل برسد. با همت و همدلی، می‌توانیم کیفیت آموزش و پژوهش را ارتقاء دهیم و شأن علمی دانشگاه را نه به واسطه هزینه های گزاف و بیهوده در پذیرایی ها، بلکه به واسطه محتوا و علم حفظ کنیم.

وحدت ملی؛ رمز بقای ایران تاریخ ایران ثابت کرده که تنها در سایه وحدت ملی می‌توان در برابر توطئه‌های دشمنان ایستادگی کرد. اقوام مختلف ایرانی از جمله ترک‌ها، کردها، بلوچ‌ها، عرب‌ها و دیگران همواره در کنار یکدیگر برای حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور تلاش کرده‌اند. تحرکات اخیر اقلیت‌های قومیتی و گروه‌های تجزیه طلب در برخی نقاط کشور مانند ارومیه نیز با مخالفت جدی قاطبه مردم آنجا رو برو شد و بار دیگر حضور و همبستگی مردم تلاش‌های آنها را بی ثمر ساخت. پروژه‌های تفرقه‌افکنانه مانند پان‌کردیسم و پان‌ترکیسم نه تنها خدمتی به هیچ قومی نمی‌کند، بلکه امنیت و آینده همه اقوام ایرانی را به خطر می‌اندازند. 

دانشگاه به عنوان یکی از اصلی ترین مراکز علمی و فرهنگی کشور، موظف به ایجاد فضایی مناسب برای ارتقاء معنویت و همبستگی اجتماعی دانشجویان است. حضور مسجد در دانشگاه، نه تنها به عنوان مکانی برای عبادت، بلکه به عنوان محلی برای تجمع و تبادل نظر بین عموم دانشجویان و ارتقاء فرهنگ و اخلاق اسلامی می‌تواند منشاء اثرات و برکات بسیاری باشد. ▫️جناب آقای دکتر، نکته حائز اهمیت این است که با وجود شروع شدن پروژه ساخت مسجد فنی در سال ۱۴۰۲ با همت مسئولین و مطالبه گری دانشجویان و پیشرفت نسبی آن، جای تاسف است که هم اکنون به علت عدم تامین مالی مناسب، پروژه در آستانه ی توقف است که بی شک این اتفاق هرگز در شان دانشگاهی چون دانشگاه تهران که نماد آموزش عالی کشور می باشد نیست