×
×

یادداشت مسعود براتی، در واکنش به اظهارات علی لاریجانی درباره سیاست ضربه متقابل
«ساخت سلاح هسته‌ای» یا «ضربه متقابل»

  • کد نوشته: 1936
  • ۱۳ فروردین
  • 108 بازدید
  • ۰
  • سیاست «ضربه متقابل» که رهبر انقلاب به‌صورت مکرر بر آن تأکید کرده‌اند، یک راهبرد روشن و پذیرفته‌شده در عرصه روابط بین‌الملل است. این سیاست با ایجاد ادراک روشن در ذهن دشمن، آنها را وادار می‌کند پیش از هر اقدام خصمانه، هزینه‌های احتمالی پاسخ ایران را در محاسبات خود بگنجانند. این همان عامل بازدارندگی واقعی است که می‌تواند امنیت ملی را تأمین کند.  
    «ساخت سلاح هسته‌ای» یا «ضربه متقابل»
  • در برنامه «گفت‌وگوی ویژه خبری»، آقای لاریجانی با بیان این نکته که در صورت حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران، امکان تغییر سیاست کشور و حرکت به سمت ساخت سلاح اتمی وجود دارد، موضعی را مطرح کردند که اگرچه برای ایجاد بازدارندگی مطرح شده است، اما به دلایلی نمی‌تواند سیاست مناسبی در شرایط فعلی برای مقابله با تهدیدات خارجی باشد. این در حالی است که رهبر انقلاب اسلامی در روزهای اخیر بارها بر سیاست اصولی یعنی «ضربه متقابل» و «ایجاد هزینه متقابل برای دشمن»، تأکید کرده‌اند و آن را سیاست نظام بیان کردند.

    اظهارات اخیر آقای لاریجانی، که شبیه به سخنان آقای پزشکیان درباره بازسازی تأسیسات اتمی پس از حمله دشمن دارد، نه‌تنها نمی‌تواند اثر بازدارندگی مطلوب را ایجاد کند، بلکه ممکن است حتی نتیجه معکوس داشته باشد. دلیل این امر آن است که چنین بیانی، به‌جای آنکه طرف مقابل را از عواقب حمله بترساند، این پیام را منتقل می‌کند که ایران در صورت حمله، به جای پاسخ سریع و قاطع، به دنبال گزینه‌های دیگری مانند ساخت سلاح اتمی خواهد رفت. این حرکت شاید برای دشمن مطلوب هم باشد تا بتواند فضای بین‌المللی را علیه ایران بهتر مهندسی کند. خصوصا اینکه میدانیم برنامه هسته‌ای ایران همیشه بهانه‌ای برای آمریکا بوده و هیچ وقت این موضوع برای آمریکا اصالت نداشته است.

    در مقابل، سیاست «ضربه متقابل» که رهبر انقلاب به‌صورت مکرر بر آن تأکید کرده‌اند، یک راهبرد روشن و پذیرفته‌شده در عرصه روابط بین‌الملل است. این سیاست با ایجاد ادراک روشن در ذهن دشمن، آنها را وادار می‌کند پیش از هر اقدام خصمانه، هزینه‌های احتمالی پاسخ ایران را در محاسبات خود بگنجانند. این همان عامل بازدارندگی واقعی است که می‌تواند امنیت ملی را تأمین کند.

    نکته حائز اهمیت دیگر، لزوم حفظ انسجام در بیان مواضع سیاست خارجی است. وقتی مقامات بلندپایه کشور به جای تأکید بر سیاست ضربه متقابل، به طرح گزینه‌های متفاوت می‌پردازند، این تصور را ایجاد می‌کنند که ایران در موضع ضعف قرار دارد یا اراده لازم برای پاسخگویی قاطع را ندارد. چنین چندصدایی‌ای در میان مقامات ارشد ایران اعتبار سیاست ضربه متقابل را کاهش میدهد و بازدارندگی آن نیز کاهش می‌یابد.

    تنها راه حفظ امنیت ملی در برابر تهدیدات خارجی، پایبندی به سیاست واحد و روشنی است که رهبر انقلاب ترسیم کرده‌اند. هرگونه انحراف از این خط مشی یا طرح گزینه‌های جایگزین، تنها به سود دشمنان خواهد بود و می‌تواند موقعیت کشور را با چالش‌های جدی مواجه کند. نباید سخنان افراد مختلف موجب ایجاد تردید در سیاست قطعی نظام برای «ضربه متقابل» شود. ضروری است تمام مسئولان با وحدت کلمه، بر همین سیاست تأکید کنند تا پیام ایران به جهانیان یکپارچه، شفاف و قاطع باشد.

     

    برچسب ها

    نوشته های مشابه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *