لطفا پارادایم های شرافت و مردانگی را بیش از این وارونه نکنید!
به گزارش خبرنگار کف دانشگاه «علی مظفری»، مسئول مرکز هماهنگی بسیج دانشجویی دانشگاه آزاد کشور در یادداشتی پیوستن ایران به کنوانسیون ممنوعیت یا محدودیت سلاح‌های متعارف را مورد بررسی قرار داد. وی درباره پیوستن به این کنوانسیون نوشت: برخی فکر می‌کنند با پیوستن به کنوانسیون‌ها ایران در جامعه جهانی پذیرفته می‌شود ولی کنوانسیون‌ها بر اساس نیازهای امنیتی و کنترلی قدرت‌های مسلط در روابط بین‌الملل تولید می‌شود. متن کامل این یادداشت را در ادامه بخوانید.
بسم الله الرحمن الرحیم
تقریباً حدود یک ماه قبل، دولت لایحه دو فوریتی الحاق ایران به کنوانسیون محدودیت کاربرد برخی سلاح‌های متعارف را به مجلس داد اما این کنوانسیون چیست؟
در واقع این کنوانسیون به دنبال ممنوعیت یا محدود کردن استفاده از برخی سلاح‌های متعارف است که بیش از حد مضر یا اثرات آنها غیر قابل تشخیص است. عنوان کامل کنوانسیون، ممنوعیت‌ها یا محدودیت استفاده از برخی سلاح‌های متعارف است که ممکن است بیش از حد زیان آور یا دارای اثرات غیر مجاز تلقی شوند. این کنوانسیون شامل مین‌های زمینی، تله‌های انفجاری، وسایل آتش‌زا، سلاح‌های لیزری کور کننده و پاکسازی بقایای مواد منفجره جنگ می‌شود.
متاسفانه روز گذشته، مورخ ۱۷ اسفند (یک ماه پس از تقدیم لایحه به مجلس) سردار طلائی نیک (سخنگوی وزارت دفاع) در حمله پیشدستانه به منتقدان این لایحه دو فوریتی، هماهنگی کامل ستاد کل نیروهای مسلح در تنظیم این لایحه را اظهار داشته و با به میدان کشیدن بحث‌های تخصصی امنیتی و حقوقی اظهار داشته‌اند که این کنوانسیون به هیچ کدام از سلاح‌های ایران ربطی نداشته و برای استفاده از فرصت‌ها و منافع بین‌المللی باید ما هم مثل ۱۳۱ کشور دیگر جهان آن را بپذیریم.
اما نکات مهم پیوستن به این کنوانسیون:
۱. برخی فکر می‌کنند با پیوستن به کنوانسیون‌ها ایران در جامعه جهانی پذیرفته می‌شود ولی کنوانسیون‌ها بر اساس نیازهای امنیتی و کنترلی قدرت‌های مسلط در روابط بین‌الملل تولید می‌شود و ملزم به رعایت منافع قدرت‌های بزرگ هستی؛ به عنوان نمونه ما در کنوانسیون پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای چه بر سرمان آمد در عین اینکه همیشه اظهار داشتیم دنبال بمب هسته‌ای نیستیم.
۲. کنوانسیون‌ها ماهیتاً محدودیت ایجاد می‌کنند. در شرایطی که ایران در حال تولید انواع پهپاد و تقویت فناوری‌های دفاعی است این محدودیت‌ها ممکن است مانع جدی ایجاد کنند و نکته مهم این کنوانسیون‌ها، مقدماتی است که در نشست‌های بعدی آن را علیه کشورهای مخالف و دست برتر سلاح‌های آنها تقویت می‌کند.
۳. حفظ استقلال و عزت دولت اسلامی در ارتباطات تعهدات و روابط بین‌الملل از الزامات قاعده نفی سبیل است قاعده‌ای فقهی که بر اساس دلایل عقلی و نقلی بر مدار اصلی چون نفی سلطه کافر بر مسلمانان استوار بوده و پذیرش حقوقی رابطه با دیگر دولت‌ها و انعقاد هرگونه قرارداد و معاهده‌ای را منوط به عدم سلطه بیگانگان بر کشورهای اسلامی می‌داند. در شرایط جهان کنونی و خصومت قدرت‌های سلطه‌گر با ایران و در تنگناهای موجود کشور، قطعاً داشتن قدرت نظامی یکی از مهمترین عوامل تهاجم نکردن به ایران است.
۴. در شرایطی که اعضای این کنوانسیون که همزمان دشمن شما هم هستند مثل آمریکا و اسرائیل بیشترین سرمایه‌گذاری را روی سلاح‌های غیر متعارف مانند امواج لیزری، توپ لیزری، بمب خوشه‌ای، انواع مین‌های زمینی ،انواع بمب‌های آغشته به اورانیوم و… برای بالا بردن تلفات انسانی استفاده می‌کنند شما می‌خواهید عضو کنوانسیونی بشوید که حتماً توسط بنیان‌گذاران آن در آینده نظارت هم خواهی شد؛ آنها حتی اجازه تحقیق را به شما نخواهند داد. یادم می‌آید سربازان غیور کشورم که بعد از نزدیکی به ناوهای آمریکا در خلیج فارس چگونه دچار خونریزی داخلی و خارجی شده بودند و ما هیچ سلاحی در مقابل آنها نداشتیم!
۵. پیدا کردن جریان نفوذ در دولت و ارکان نظامی کشور که شامل طراحان و پیشنهاد دهندگان این قبیل طرح‌ها هستند باید از مهمترین درس‌های این لایحه باشد. جریان نفوذ متاسفانه در دولت‌های اصلاح طلب زمینه بهتری برای طرح الحاق به چنین کنوانسیون‌ها یا بهتر بگیم کاپیتولاسیون‌هایی را برای کشور فراهم می بینند.
حال جای این سوال برای هر ایرانی وجود دارد که واقعاً اولویت دولت در شرایط فعلی اقتصادی کشور چطور به طرح چنین مواردی می‌رود؟!
دیدگاهتان را بنویسید