بسم الله الرحمن الرحیم
«آتشبس و سرنوشت ما همه»
آتش بسی که شد، بیشک یک پیروزی بزرگ برای امت اسلام و شکست و ذلت برای صهیونیستها محسوب میشود، آنها به ادعاهایی که گفته بودند، نرسیدند و حماس حماسه ساز قهرمان به عمده اهدافش رسید.
اما چرا در ایران یک سکوت رازآلود پیرامون این آتشبس وجود دارد؟ یا غمی در کنار فخر پیروزی هست؟
ممکن است عده ای با خود فکر کنند چون هزینه هایی که برای این جنگ داده شد، مثل فقدان سید عزیز، هنیه و سنوار قهرمان، این حجم از شهدا، اتفاقات لبنان و… به چه قیمتی و به چه دستاوردی؟ آیا هزینه ها و فایده ها برابرند؟
ممکن است گروهی تکلیف فردای غزه برایشان محل تامل باشد، آیا مسأله دولت غزه و رهایی از شر اسرائیل و دنبالهاش عباس و تشکیلات خودگردان در غزه فردای آتشبس مقدور است؟ آیا قطر و ترکیه و مصر بعنوان نمایندگان پنهان عملی آمریکا برای فردا سازندگی غزه در تفاهمی نهان به دنبال حذف حماس و مقاومت و جدایی غزه از تهران نخواهند رفت؟
اما به نظر هیچکدام اینها دلیل خوشحالی با تردید در تهران و جبهه مقاومت نیست!
تردید و غم در کنار فخر امروز به همان گزاره ای مرتبط است که شهدای بزرگ این میدان مانند سید عزیز و امیرعبداللهیان از آن سخن میگفتند: «وحدت ساحات»! این جنگ پایانی جز نابودی یکی از دو سوی خود ندارد
وحدت ساحات( میادین) نه فقط برای دیروز جنگ میدانی که برای فردای آتش بس ظاهری دیروز لبنان و آتش بس ظاهری امروز غزه نیز هست.
سرنوشت محتوم فردای جبهه مقاومت از همین وحدت ساحات خواهد آمد.
آتشبسی که غفلت از فردایش سقوط سوریه و غلت خوردنش به دامن محور آمریکایی، اسرائیلی ، ترکی را به ارمغان داشت
آتشبس امروز غزه که سرآغاز فشار متمرکز بر یمن، حذف نیروی مقاومت عراق، فشار از داخل و خارج بر ایران برای مذاکره ترامپ، طراحی برای شورش مسلحانه در ایران، طرح دوباره تتبیع و پیمان دشمنانه ابراهیم، فشار برای حذف سیاسی و مدنی حماس از غزه به بهانه توسعه و پیگیری آیمک و زنگزور باشد گرچه یک پیروزی موقت و تاکتیکی مهم باشد اما در جنگ سرنوشت ها نشانه ای از پایان تجاوز و رسیدن به هدف بزرگ مقاومت هم نیست!
سکوت امروز و کیف نکردن از این دستاورد عظیم و قهرمانانه گره خورده است به نگرانی از کید دشمن مکار و گره خوردگی سرنوشت ساحات به یکدیگر!
طرح خبیثانه محور شرارت در قالب پیمان ابراهیم و آیمک دیروز غزه قهرمان را به جنگ کشید، جنگ غزه ، لبنان و یمن و ایران و عراق و سوریه را به جنگ آورد و فردای این آتشبس نیز ای بسا برای هر کدام از اجزاء مقاومت سرنوشت های زنجیرواری از جنگ و مقاومت و صلح و سیاست و… پیش رو دارد
مهم طراحی رو به جلو برای اخراج شیطان از منطقه و بعد تمام کردن کار اوست
مسیری که از ۷ اکتبر آغاز شد و امروز به عهده رهبران و مردم قهرمان مقاومت است
دیدگاهتان را بنویسید