براساس گزارش پایگاه خبری کف دانشگاه، بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر طی یادداشتی به نقد اولویت بندی های دولت چهاردهم پرداخته است که متن آن به شرح زیر است:
دولت چهاردهم از همان روزهای اول با قرار دعوا نکردن شناخته شد. مسئلهای که در دوران بعد از انتخابات تبدیل به گفتاری به نام وفاق ملی شد. دکتر پزشکیان خود نیز سخن از بیبرنامگی و عدم رویکرد مشخص خود در مسائل مختلف کردهبود و توقعی هم برای اینکه در روزهای ابتدایی دولت اتفاق مهمی رقم بخورد، وجود نداشت.
در برهه کنونی نیز ضریبگرفتن وقایعی که شاید تنها برای بخشی از جامعه مسئله باشند، اما در اولویت قشر عظیمی از جامعه قرار ندارند، عدم مشخص بودن رویکرد دولت را بیشتر نشان داد. مسئله فراتر از آنکه رفعفیلترینگ یا قانون به کارگیری افراد در مشاغل حساس باشد، سرپوش گذاشتن بر ظرف خالی دولت است.
در این میان آنچه مهم است، ضریبندادن به بازی دولت توسط نیروهای کنشگر در صحنهی فعلی کشور است. توجه به مسائلی از قبیل تمرکز بر شخصی مانند ظریف، دست دولت را در به حاشیه کشاندن مسئلههای اصلی پر میکند و بر آتش دستاوردانگاری دولت میدمد.
در چنین شرایطی نقاط حیاتی مثل وضعیت جنگ و صلح منطقه، ناترازی انرژی، مواجه و مقابله با دولت جدید ترامپ، طرح دولت برای تابآوریهای اجتماعی و اقتصادی و دیگر مسائل اساسی از چشم کنشگران علیالخصوص عمارهای انقلاب مغفول مانده است و پرداختن به مسائل اشاره شده را به جهت حافظهتاریخی آنها ترجیح میدهند. تمرکز بر مورد محمدجواد ظریف میتواند توجهات را از این نقاط اصلی دور کند.
در مواجه با این صحنه تسخیر شده باید رویگردانی اساسی در تفکر نقادانه نسبت به آن داشت و دستخالی دولت در حوزههای مختلف را بحران اساسی دانست. کشتی پهلوگرفته دولت در ساحل اقدامات میانتهی با فشار اجتماعی نیرویهای سیاسی-اجتماعی حاضر در صحنه باید به سمت نقاط اساسی که امکان پیشبرد ایدهای از حکمرانی را از دارند بکشاند. دراین میان نقاطی که اتفاقا خود میتوانند فقدان ایده و رویکردهای دولت در حوزه های مختلف را نمایان کنند، دست کنشگران برای کمک به رفع این معضلات را نسبت به مسائل حاشیهایتر، پر کند تا شاید دولت بیجهت، به سمت حل مسائل مهم حرکت کند.
دیدگاهتان را بنویسید